Nakazać, zakazać lub przygwoździć – wist ze złej ręki

Zawistowano odkrytą kartą ze złej ręki. Co się dzieje (poza przywołaniem sędziego)?

  1. Prawidłowy rozgrywający może zaakceptować ten wist wykładając swoje karty jako dziadka i wyłączyć się z rozgrywki.
  2. Może także zaakceptować wist, prosząc partnera o wyłożenie dziadka i dokładając kartę ze swojej ręki.Jeżeli obejrzał wcześniej jakąkolwiek kartę partnera – nie ma wyboru, musi tak zrobić.
  3. Nie akceptuje wistu, karta wistu staje się kartą przygwożdżoną
    1. Rozgrywający może nakazać wistującemu wist w kolor karty przygwożdżonej, karta ta zostaje dołączona do ręki bez dalszych następstw.
    2. Rozgrywający może zakazać wistu w kolor karty przygwożdżonej – zakaz obowiązuje dopóki wistujący jest „przy piłce” – nie można ściągnąć bocznego asa i wyjść w kolor karty przygwożdżonej. Również teraz karta jest dołączana do ręki.
    3. Brak działań, karta przygwożdżona będzie musiała być dołożona przy pierwszej sposobności:
      • do koloru
      • jako wyrzutka nie do koloru
      • jako karta wyjścia

Jeżeli rozgrywający obejrzał (wbrew przepisom) karty dziadka, to wówczas nie ma on wyboru, musi on zaakceptować wist poza kolejnością (opcja 1).

Na „spryciarzy”, którzy będą chcieli ukarać rozgrywającego za oglądanie dziadka wistując ze złej ręki, gdy wydaje im się że znają wist kładący jest przepis-wytrych 23:

23. ŚWIADOMOŚĆ MOŻLIWOŚCI WYRZĄDZENIA SZKODY 

Ilekroć sędzia uzna, że wykraczający w chwili popełniania nieprawidłowości mógł zdawać sobie sprawę, że ta nieprawidłowość może przynieść stratę stronie niewykraczającej, powinien nakazać kontynuowanie licytacji i rozgrywki (jeżeli nie jest zakończona). Po zakończeniu rozgrywki sędzia orzeka wynik rozjemczy, jeżeli uzna, że strona wykraczająca odniosła w ten sposób korzyść*

*   Na przykład, przez wymuszony pas

Fałszywy renons i wszystko co powinieneś o nim wiedzieć

Po zmianie 61B w 2007 r. możesz pytać partnera, czy nie ma do koloru.

Za fałszywy renons w 12 lewie nie ma sprostowania – poprawa się bez kary.

Jeżeli gracz, który popełnił fałszywy renons (lub jego partner) nie zagrał w następnej lewie to można poprawić fałszywy renons

  • w przypadku rozgrywającego – bez dalszych sprostowań
  • w przypadku obrońców – z przygwożdżeniem błędnie dołożonej karty
Jeżeli wykraczający wziął lewę z fałszywym renonsem

jeżeli wziął (on lub jego partner) jeszcze lewę później – 2 lewy sprostowania

jeżeli nie – 1 lewa sprostowania

Jeżeli wykraczający nie wziął lewy z fałszywym renonsem

1 lewa sprostowania

To za mało

Powiedz to sędziemu argumentując, że gdyby nie fałszywy renons, wziąłbyś więcej lew. Sędzia Cię wysłucha i zarządzi odpowiednie sprostowanie. Ten przepis ma przywracać sprawiedliwość, a nie karać za fałszywy renons! Sprostowanie nieautomatyczne nie może dać korzyści (wyniku lepszego niż bez fałszywego renonsu) stronie niewykraczającej.

Pytanie o damę atu

W Brydżu 10/2005 Marek Wójcicki zwraca uwagę na różnice w schematach odpowiedzi po pytaniu o damę atu u nas i na zachodzie. Chciałbym wtrącić również swoje zdanie i zaproponować schemat odpowiedzi.

Rozważmy dwa przypadki. Pierwszy: pytanie o damę atu zadał przyszły rozgrywający. Wówczas odpowiedzi są następujące:

  • I szczebel = nie mam i nie wiem, kto ją ma
  • II szczebel = nie mam, ma RHO
  • III szczebel = nie mam, ma LHO
  • IV szczebel = mam

Przy posiadaniu damy atu można również pokazać od razu liczbę króli.

Gdy przyszły rozgrywajacy odpowiada na pytanie, bezpieczniej jest odpowiadać następująco:

  • I szczebel = nie mam i nie wiem, kto ją ma
  • II szczebel = nie mam i nie da się jej wyimpasować
  • III szczebel = mam lub wiem gdzie jest i wyimpasuję

W ten sposób ne ryzykujemy grania niechodzącego szlemika, a podczas rozgrywki nie musimy się denerwować przy przekazywaniu partnerowi informacji o składzie. Tym bardziej, że nawet zawodowcy potrafią wpaść (vide Buratti-Lanzarotti).