Wstaję o okropnej godzinie rano. Ustawiam stoliki i krzesła wokół nich przez jakąś godzinę. Układam kontrolki na stołach. Rozdania są gotowe. Do pubu na śniadanie.
Wracam na rozpoczęcie turnieju. Rozdaję karty startowe. Ludzie wybierają swoje losując z pomieszanych kart leżących na stole. Czytaj dalej Z pamiętnika sędziego
W Brydżu 10/2005 Marek Wójcicki zwraca uwagę na różnice w schematach odpowiedzi po pytaniu o damę atu u nas i na zachodzie. Chciałbym wtrącić również swoje zdanie i zaproponować schemat odpowiedzi.
Rozważmy dwa przypadki. Pierwszy: pytanie o damę atu zadał przyszły rozgrywający. Wówczas odpowiedzi są następujące:
Przy posiadaniu damy atu można również pokazać od razu liczbę króli.
Gdy przyszły rozgrywajacy odpowiada na pytanie, bezpieczniej jest odpowiadać następująco:
W ten sposób ne ryzykujemy grania niechodzącego szlemika, a podczas rozgrywki nie musimy się denerwować przy przekazywaniu partnerowi informacji o składzie. Tym bardziej, że nawet zawodowcy potrafią wpaść (vide Buratti-Lanzarotti).
Gracz staje przed problemem zachęcenia partnera do kontynuowania wistu pikowego (zrzutki odwrotne), gdy posiada ♠Q98. W końcu znalazł rozwiązanie. Przy dokładaniu do lewy, karta wypadła pod stół. Schyla się, by ją podnieść i aby nie opóźniać gry mówi: „Idzie mały pik”
Witaj w sieci Studio Multimedi@lne ljasinski.pl Sites. To jest Twój pierwszy wpis. Zmodyfikuj go lub usuń, a następnie rozpocznij blogowanie!